आठवणींच्या त्या गोड क्षणांची, जपून ठेवली आहेत ती स्वप्नांची, गंध दरवळतो अजूनही त्या फुलांचा, आठवणीत जीव रमतो त्या मोगऱ्याचा। वेळ गेली तरी स्मृती राहतात, निळ्या आकाशात त्या ताऱ्यांसारख्या चमकतात, मनाच्या कुपीत त्या साठवलेल्या आठवणी, जीवनाच्या वाटेवर सोबत करतात सखेचं गाणी। शाळेतील मित्र, ते खेळाचे मैदान, हसरे चेहरे, नि चिमुकल्या आनंदाच्या गदगद, जुनी गाणी, ते पहिले प्रेमाचे सुर, आठवणींनी उरला तो चिरंतन आनंदाच्या बहर। कधी तरी पावसाच्या सरीत भिजल्यासारख्या, आठवणीही येतात मंद गंधासारख्या, त्या सोबतीत रमतो जीव, नव्या स्वप्नांचा विचार करतो, आठवणींच्या गुलाबांनी जीवनाचं बाग फुलवतो। Writen by _Om Gaikwad
काय लिहु मी आईसाठी,
कसे लिहू मी आईसाठी?
पुरतील एवढे शब्द नाहीत कोठे
आईसाठी लिहिण्याइतपत
माझे व्यक्तिमत्व नाही मोठे...
आई म्हणजे देव पृथवीवरच्या,
आई म्हणजे साठा सुखाचा..
आई म्हणजे मैत्रीण गोड,
आई म्हणजे मायेची ओढ..
आई म्हणजे प्रेमाची बाहुली,
आई म्हणजे दयेची सावली...
आई म्हणजे स्वतः उपाशी राहून आपल्याला भरवणारी,
आई म्हणजे जिवाचं रान करून आपल्यासाठी राबणारी..
आई म्हणजे जगण्याचा अर्थ शिकवणारी...
जे कधी ओरडुन समजवणारी....
तिचं बोट धरून
चालायला शिकवणारी...
आईचं असते आपले
आयुष्य घडवणारी....
शोधून मिळत नाही पुण्य,
सेवर्थाने व्हावे धन्य...
कोण आहे तुजविण अन्य?
'आई ' तुजविण जग आहे शून्य....
_Written by_Om Gaikwad
Comments
Post a Comment